Een zootje, een bende. Rotzooi en troep. Hoog gras, hoog onkruid. In perken en op stoepen, tussen tegels, op begraafplaatsen. De roep om de gifspuit weerklinkt weer hard in onze gemeente. Lekker alles doodspuiten wat niet langer gewenst is of een beetje uit de maat loopt. Terwijl een proef om te kijken of het ook anders kan met bijvoorbeeld heet water niet eens wordt afgewacht. Het is inderdaad op sommige plekken niet zo fraai, dat klopt. Maar het is een proef en dat betekent dat je kijkt wat er beter moet na verloop van tijd.
Stop eens met dat gif voor het nageslacht
En als we het voor de kinderen na ons ook nog leefbaar willen houden dan moet het eens ophouden met het strooien van al dat gif. Want gif komt niet alleen in de bodem terecht waar het alles vernietigt, het komt uiteindelijk ook in ons terecht. En wie zou gif eten als het voor hem op de tafel werd gezet? Niemand toch? Nu het niet heel zichtbaar is, lijkt niemand er een probleem mee te hebben. Maar hebben we de aarde al niet genoeg verkloot?
Gif komt uiteindelijk ook in ons terecht
Het gif dat overal gestrooid wordt, komt ook terecht in alle andere dieren. Van een worm tot een vogel. Humus kan niet meer gemaakt worden omdat het gif ook op de bladeren terecht komt. Doe je dat wel, dan gaat het rechtstreeks de keten in. En is een beetje onkruid nu echt zo erg als je het afzet tegenover wat er gebeurt als je die spuit weer op de natuur zet? Ik zou zeggen wacht die proef af of pak zelf de schoffel en laat de natuur de natuur. Zodat er ten minste nog iets van leven overblijft. Als ik zelf het onkruid niet meer de baas kon nam ik een brander en maakte ik er op die manier as van. En op die as doet de natuur het ontzettend goed, het is een rijke voedingsbodem. Dus wat let de gemeente of onszelf om dan maar zo nu en dan een brander in te zetten. Ik heb er nog wel eentje in de schuur staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten